In onderstaande e-mail van 6 januari 2016 stelt u ons een aantal vragen over rookoverlast en de aanpak ervan. Daarnaast hebt u ons nog een tweede e-mail gestuurd op 6 januari 2016, met dezelfde inhoud, maar een ander onderwerp. U hebt gereageerd dat u de e-mails dubbel hebt verstuurd. Om die reden behandelen wij met deze reactie beide e-mails.
Verzoek om informatie
In uw e-mails legt u ons een aantal stellingen voor en wilt u van ons antwoorden op een aantal vragen. Gelet op de strekking van uw mail, het feit dat u alleen vragen stelt en geen documenten opvraagt, hebben wij uw e-mail aangemerkt als een verzoek om informatie. Omdat uw e-mails niet als verzoeken in het kader van de Wet openbaarheid van bestuur zijn aan te merken, kunnen wij deze per e-mail beantwoorden. Voor Wob-verzoeken hebben wij de digitale weg niet geopend.
Uit de bewoordingen en vragen van uw e-mail blijkt dat u het onderwerp ‘rookoverlast en de aanpak’ zeer belangrijk vindt. De VNG zou volgens u de model-Algemene plaatselijke verordening (hierna APV) af willen schaffen en daarmee artikel 7.22 van het Bouwbesluit. U vraagt wat wij van dit plan vinden.
Onze reactie op uw vragen
Het plan van de VNG om de model-APV af te schaffen is ons niet bekend. Wij kunnen hieraan toevoegen dat het vaststellen van de APV een gemeentelijke bevoegdheid is. Wij zijn niet van plan onze APV af te schaffen. Sterker nog, een nieuwe APV is in de raadsvergadering van 18 januari 2016 vastgesteld. In de APV staan geen concrete artikelen over rookoverlast, ook geen artikelen die dit tegen kunnen gaan. Dit wordt namelijk door hogere regelgeving geregeld.
Afschaffing van de APV leidt volgens u direct tot afschaffing van artikel 7.22 van het Bouwbesluit. Wij zien het door u gelegde verband niet. De APV is gemeentelijke wetgeving en het Bouwbesluit is opgesteld door de rijksoverheid. Het afschaffen van de APV, betekent niet automatisch afschaffing van een artikel van het Bouwbesluit. Daar komt nog bij, dat artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 geen wondermiddel is om categorisch rookoverlast tegen te gaan. Dit moet van geval tot geval beoordeeld moeten worden. Dit artikel biedt vaak geen voldoende grondslag om iets tegen de rookoverlast te doen. Zie bijvoorbeeld ook de uitspraken van de Raad van State van 12 november 2014, 201306442/1/A1 en 201308188/1. Het betreft twee verzoeken om handhaving over een houtkachel. De Afdeling stelt in dit verband vast dat er tot op heden geen algemeen aanvaarde inzichten bestaan over de beantwoording van de vraag of, en zo ja, onder welke omstandigheden en bij welke frequentie, houtkachelrook schade aan de mens toebrengt. Landelijke regelgeving ontbreekt. De verzoeken om handhaving zijn in genoemd geval mede om die reden afgewezen.
Artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 is een zogenaamd vangnetartikel. Onder de reikwijdte van dit artikel vallen bijvoorbeeld lawaaihinder, de opslag van stankverwekkende stoffen en stapeling van materialen. De reikwijdte van art. 7.22 Bouwbesluit 2012 is een beperkte bevoegdheid die uitsluitend kan worden toegepast in de in dit artikel genoemde omstandigheden. Gemeenten kunnen geen algemene aanvullende of nadere voorwaarden stellen. De geëiste maatregelen moeten bovendien in verhouding staan met het te bestrijden risico en de noodzaak van de maatregelen moet worden aangetoond; Dit laatste is dus niet altijd mogelijk.
Wij begrijpen dat houtkachels en andere rookveroorzakende middelen, zeker bij mensen met gevoelige luchtwegen, overlast kan veroorzaken. De vraag is of onze gemeente hier effectief iets tegen kan doen, zolang er geen algemeen aanvaarde wetgeving is die ons hiervoor een voldoende concreet handvat biedt. Dit heeft, zoals u zich mogelijk afvraagt, niets met onwil te maken. Dit probleem overstijgt de grenzen van individuele gemeenten. De eventuele aanpak hiervan is dus een zaak voor de rijksoverheid. Als u persoonlijk wilt dat er structureel iets op dit gebied verandert, dan raden wij u aan om hiervoor rechtstreeks de rijksoverheid te benaderen.