In uw e-mail van 6 januari 2016 stelt u de gemeenten Alphen-Chaam en Gilze en Rijen een aantal
kritische vragen over rookoverlast en de aanpak. Kort samengevat, vindt u dat de overheid in het
algemeen meer handhavend op moet treden tegen rookoverlast vanwege de gezondheidsklachten.
Hierna beantwoorden wij uw vragen.
1. Verschil in interpretatie
Uit de bewoordingen en retorische vragen van uw e-mail blijkt dat u dit onderwerp zeer belangrijk vindt.
Wij zijn echter van mening dat uw beeldvorming over een weigerachtige overheid, in ieder geval wat
onze gemeenten betreft, is gebaseerd op verkeerde uitgangspunten en aannames.
De VNG zou volgens u de Algemene Plaatselijke Verordening (hierna APV) af willen schaffen.
o Dit plan is ons niet bekend, noch kunnen wij voor de VNG in het algemeen spreken.
o Het vaststellen van een APV is verder een individuele gemeentelijke bevoegdheid. Niet van de VNG.
Wij zijn op dit moment geenszins van plan om onze APV af te schaffen. Sterker een nieuwe APV is
onlangs vastgesteld;
o Zouden wij al van plan zijn de APV af te schaffen, dan staan daar geen concrete artikelen in over
rookoverlast noch artikelen die dit tegen kunnen gaan. Dit wordt namelijk door hogere regelgeving (zie
hierna) geregeld;
• Afschaffing van de APV leidt volgens u direct tot afschaffing van artikel 7.22 van het Bouwbesluit;
o Wij zien het door u gelegde verband niet. De APV is immers gemeentelijke wetgeving en het
Bouwbesluit is los hiervan opgesteld door de Rijksoverheid. Het afschaffen van het een betekent dus niet
automatisch afschaffing van de andere voorschriften, voor zover al van toepassing;
o Artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 is verder geen wondermiddel om categorisch rookoverlast tegen
te gaan. Dit moet van geval tot geval beoordeeld worden. Dit artikel biedt vaak onvoldoende grondslag
om iets tegen de rookoverlast te doen (zie bijvoorbeeld ook de uitspraken van de Raad van State van 12
november 2014, 201306442/1/A1 en 201308188/1.
- Het betreft twee verzoeken om handhaving over een houtkachel. De Afdeling stelt in dit verband vast
dat er tot heden geen algemeen aanvaarde inzichten bestaan over de beantwoording van de vraag of, en
zo ja, onder welke omstandigheden en bij welke frequentie, houtkachelrook schade aan de mens
toebrengt. Landelijke regelgeving ontbreekt.
- De verzoeken om handhaving zijn in genoemd geval mede om die reden afgewezen;
o Artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 is bovendien een zogenaamd vangnetartikel: onder de
reikwijdte van dit artikel vallen bijvoorbeeld lawaaihinder, de opslag van stankverwekkende stoffen,
stapeling van materialen etc.
o De reikwijdte van art. 7.22 Bouwbesluit 2012 is dus een beperkte bevoegdheid die uitsluitend kan
worden toegepast in de in dit artikel genoemde omstandigheden. Gemeenten kunnen geen algemene
aanvullende of nadere voorwaarden stellen.
o De geëiste maatregelen moeten bovendien in verhouding staan met het te bestrijden risico en de
noodzaak van de maatregelen moet worden aangetoond. Dit laatste is dus niet altijd mogelijk.
2. Conclusie
Wij begrijpen goed dat houtkachels en andere rookveroorzakende middelen, zeker bij mensen met
gevoelige luchtwegen, overlast kan veroorzaken. De vraag is echter of onze gemeenten hier effectief iets
tegen kan doen, zolang er geen algemeen aanvaarde wetgeving is die ons hiervoor een voldoende
concreet handvat biedt. Dit heeft, zoals u zich mogelijk afvraagt, niets met onwil te maken.
Dit probleem overstijgt de grenzen van individuele gemeenten. De eventuele aanpak hiervan is dus een
zaak voor de Rijksoverheid. Als u dus persoonlijk wilt dat er structureel iets op dit gebied verandert, dan
raden wij u aan om hiervoor rechtstreeks de Rijksoverheid of het Parlement te benaderen.
http://abg.nl/